str. 40
Nedalťby nam oddechnuti Než ku praawu hned taahnvti O smrti pane weliky Posyelay zde swe holomky At nas gednee nabadajij Pamiet o tobie dawagij Ažbychom sami chwaatali Na nicz se neohleedali Ani hogemstwie žaadali Neb kterých odtahuow brali Pro ktereežby se rozhniewal A gym vkrutnie przykaazal Atby bezdiecžnie przy.. Hroznee sestrze twe w motz dali Vchowayž nas gegij inotzy kterýž gi raacžil przemotzy Atbychom praawo splnijtze Nebyli traapeni wiecze. Amen.
Smrt mluwij.
Och nestogte wy smrtedlnij A welmi przielissnie biednij Gyž was sama litowati Musym a welmi pykati Gessto sobie tak cžinite Netrefnie, že nepomnite Na wiek sweeho przyrozenij Nad nieyž nitz kratssieho nenij Na mne takee smrt vkrutnv: Hroznv: a wam welmi smutnv Jakoř mne nynij widiete Ale potom tepruw zwiete Když w zemi wssitzkni lehnete Kemnie podobnij budete Tut wasse państwie przestanv Tu kratochwile pominv Rucho tu zlatohlawowee Ani w swietie kteree ginee Muože komu tzo prospieti Nebo kterak ozdobiti Wssitzkni se spolu srownaate Do kostij swleetzy se maate Tut kraasa wssetzka przestanę Sskaredost sama zuostane Ano ežerwije sweeho hledij Ziaby takee tielo gedij
|
|
|
