szawa 1«97, Äi. J. str. iye—2Uü. JNebuae zároveň snad od místa tuto doslovně otisknouti, jak prof. Bron. Grabowski zakončuje referát o knize redaktora Českého Lidu „Jak se kdy v Cechách tancovalo" 1895 v témž čísle XI. 1. str. 146—147, těmito slovy, jež se týkají Českého Lidu VI. str. 294—320: „Žnaczénia naukowego najgorszy wróg dra.- Zíbrta nie móglby odmówié jego pracy . . . Jedna, rzecz mosimy podjač i zaznaczyó z wyražnym podkrešleniem, t. j. chwalebna bezstronnošc dra. Zíbrta. Jest on niewatpliwie dobrým Czechem, ma oko i uczucie dla wzystkiego, co czeskie, ale interes prawdy i nauki przenosi nad wszelkie inne wzglgdy. Z caía otwartoáci§ przyznaje, že to i owo 'przeszlo do Czecli z obczyzny, najezesciej z Niemiec, že ten i ów szczegóí, za czysto czeski dotychczas poczytywany, z obcego žródla wyplyna.1. Dowodów na to dostarcza v? hojnej mierze každá praca dra. Zíbrta. Dlatego podzřvvieniem nas napelnila krytyka jego dziela Indi-culus superstitionum, która zarzuca drowi Zíbrtovi hipernacjonalizm i szo-winizm, zašlepiajacy go w kwestjach naukowych. Jest to zarzut tak ražaco niesprawiedliwy, že czujemy sie w obo-wiazku energicznie zaprotestowač i obronií pod tym wzgledem nieslusznie skrzywzdonego, a tak na uznanie i z tej strony zasluguj%cego autora" K tomu odpověděl p. prof. Dr. J. Polívka (Wisla, 1897, XI. 2, s!r. 414-415) Zaslá-nein, kde otiskuje doslovně německy a v polském překlade výňatek z posudku o Indiculu superstitionum (viz citát německý v O. Lidu VI. 1. a). Přidává pak dodatečně vysvětlující a zcela určité prohlášení, jímž objasňuje konečná slova svého posudku o vědecké činnosti u nás. Podepsaný řídě se zásadou nestrannosti a jsa docela prost jakýchkoli zájmů snad osobních, otiskuje hned za textem prof. Grabowského objasňující prohlášení p. prof. Polívky, jenž píše takto doslova: „Jjaskawy czytelnik zrozumial z tej cy-taty, žem nie obwinial dra Zíbrta o hipernacjonalizm i szowinism, lecz tylko powiedzialem, iž wszyscy my Czesi. w naszych pracach naukowych, cierpimy pod uciskiem hipernacjonalizmu, szerzo-nego przez nasza publicistike radykalna. Kazdy, kto zna stosunki čzeskie, nie moze odmówié slusznošci moim utyski-

waniom. Cierpi wšród tych stosunków i jedna i druga strana — i Czesi, i Ňiemcy."